İshak kuşunun ömrü
Yitirdiği kardeşini;
Kayabaşlarında,
Dal aralarında,
Koruların gölgeliğinde,
Vadilerde aramakla geçer.
Geri Dön Geri Dön Geri Dön…
Değişmez aralıklarla,
İnadına damarına basa basa,
Gırtlağa yapışmış hançerindeki
Portenin orta çizgisine çaktığı
Tek bir notayla,
Duru bir damlanın
Suya düşüşündeki sesle haykırır.
Dön Geri Dön Geri Dön Geri…
Halbuki kardeşi;
Çöpten ağaçüstü yuvasını beğenmeyip
Kendine altın kafes arasa da,
Dere boyu mırık arasından
Yakaladığı solucanlardan usanç gelip
Suni yemleri düşlese de,
Sarı bir kanaryanın
Kesilmeyen ötüşüne kapılıp
Kuluçkasında döllenmiş yumurtasının
Düşünü kursa da,
Hatta, kendini
Kardeşlikten bile ihraç etse de.
O hala rahvan atın dinginliğinde sürdürür
Kardeşini arayışındaki umudunu,
Arayışta artık umut bile kalmamış olsa da.
Geri Dön Geri Dön Geri Dön…
7.10.2004
‘bahçemdeki yıllardır öten İshak’a…’
Balık Tutan Şaşı Kedi Sokağı-Kırmızı
not: Diğer yazılarıma, yandaki GÜNCELERİN TÜMÜ bölümünden yıllık/aylık/tek tek ulaşıp okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder