Her ne kadar kemirgen olduğu için deseler de
Bir Sincabın gülen dişlerinden yayılan sevinç,
Ağacının dibine düşmüş
Bir palamuta rast geldiğinde
Doğadaki sonuncuyu da kendisi bulduğunu
Sanmasından olsa gerek.
Her seferinde,
Bir öncekinden
Daha güzelini bulmuşcasına gülümser
Ellerinin arasındaki kabuklu yemişe;
Evirip çevirerek nasıl çatlacağını düşünürken,
İçinin boş çıkmama şansını zorlaması da
Ensesinde bitiveren bir yırtıcıya av olması da
Cabası.
Sincabı tok tutan azı dişleri gibi gözükse de
Gerçekte onu hep dengede tutup
Sağ kalmasını sağlayan kuyruğudur.
Gülen dişleri ise
Ufacık yüreğinin
Hızlı ve küçük vuruşlarından duyduğu
Büyük mutluluğu olsa gerek.
Sanırım bu bir alışkanlık,
Bir yaşam;
Öldüklerinde bile huzurun mutluluğu görülebilir
Bakılırsa gülen dişlerine.
ahmet haluk başaklar
18.7.2003
“dişlek ile dişilek arası…”
“Balık Tutan Şaşı Kedi Sokağı – Mavi”
not: Diğer yazılarıma, yandaki GÜNCELERİN TÜMÜ bölümünden yıllık/aylık/tek tek ulaşabilir, YAHOO360 ARSIVI bölümünden yayınlanmış eski günceleri okuyabilirsiniz.
hafif bir istihza sezdim. peki kuyrugu titretmek ne ola?
YanıtlaSilsumer
"Sicabın renkleri çok güzel üstadım, kuyruğunun haşmeti gözükmese de," deyip foto klasörümde bir zaman önce çekip sakladığım Kanadalı bir sincabın fotoğrafını bulabilirsem göndereyim, eğer ki kuyruk bütün haşmetiyle arzı endam etmiş ise. (Kuyruğu titretme konularına girmiyorum tabii, bizle hiç bir ilgisi yok zira!).
YanıtlaSilTee Toronto'dan büyük zorluklarla çekip getirdim o fotoğrafı üstadım ve de sincabın kuyruğunun tam dengede olduğu anı şiire uygun bir karede yakalayabilmek için ormanda hiç kıpırdamadan tam 5 saat sessizce yattım dermişim:))
Ö y k ü c ü